درباره اسم حضرت علی در قرآن تا از برخی از ما می پرسند بلافاصله پاسخ منفی می دهیم وآیاتی (حدود 300مورد)را بیان می کنبم که در شان حضرت بیان شده، خصوصا آیاتی که برادران اهل سنت نیزقبول دارند. اما باید دقت کرد که روزهای جمعه در دعای ندبه می خوانیم:
و بعض اتخذته لنفسک خلیلا و سألک لسان صدق فی الآخرین فأجبته و جعلت ذلک علیا.
در این فراز دعا، می گوییم که خدایا! برخی – حضرت ابراهیم- را برای خودت خلیل ودوست قرار دادی و حضرت ابراهیم از تو خواست که «زبانی راستگو» از میان اشخاصی که بعدا خواهند آمد به او عنایت کنی. پس خداوندا! دعای ابراهیم را اجابت کردی و او را علی قرار دادی.
این قسمت دعای ندبه مطابق با قرآن کریم نیز هست:
ابراهیم در آیه 84سوره شعراء همین دعا را از خداوند می خواهد: واجعل لی لسان صدق فی الاخرین.
وخداوند در آیه 50 سوره مریم و آیات قبل نیز خبر می دهد که علی علیه السلام را «لسان صدق» برای ابراهیم واسحاق ویعقوب قرار داد: وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیًّا .
اگر روایت بخواهید به تفسیر برهان (3/717) مراجعه کنید که از «تفسیر قمی» و« مناقب ابن شهر آشوب » و «تاویل الایات» سه متن متفاوت در این باره نقل می کند.
در یکی از این روایت ها یونس بن عبدالرحمان می گوید به امام رضا عرض کردم که قومی از من درمورد اسم امیرالمومنین در قرآن پرسیدند. به آنان آیه « وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیًّا » را گفتم. امام رضا علیه السلام فرمودند درست گفتی. همین طور است.
به تفاسیر نورالثقلین، صافی و کنز الدقائق نیز در این رابطه می توانید مراجعه نمایید.
از حیث ادبی نیز می توان بررسی کرد که علیا صفت وحال است یا علم. پس محکم وقاطعانه نگوییم نام امیرالمومنین در قرآن ذکر نشده است.